De eerste gaskamers die werden gebruikt
stonden in Bernburg. Vanaf 1939 werden in nazi-Duitsland en in de nazi gebieden
in Oost-Europa mensen vermoord door een kogel. Dat vonden de
Duitse leiders te duur. Er werd gezocht naar een betere methode. In de jaren 30
gebruikten de nazi's al koolmonoxide voor het doden van lichamelijk en geestelijk
gehandicapten. Deze methode gingen ze toepassen op gevangenen in
concentratiekampen. Dat had nadelen, het duurde lang (20 minuten)
en de bestuurder kon de gevangenen horen roepen en bonzen wanneer ze zich
realiseerden dat ze vergast werden.